Uitzieken en weer terug naar huis

Vrijdag

Vandaag zijn we vrij, maar op pad gaan om Roemenië te verkennen zit er niet in. Elizabeth heeft het nu ook goed te pakken, bij mij wisselt het wat gedurende de dag maar vrijwillig ons bed uit gaan we allebei niet. We leven op wat slokjes water en 1 croissant die we delen maar niet smaakt. Zo nu en dan wisselen we wat verhalen of vragen maar een groot gedeelte van de dag slapen we. In de avond pakken we alvast wat in de koffers, we doen het zittend op de grond anders kost het te veel energie. 

Zaterdag

Vandaag gaan we weer naar huis. We hebben er zin in. Zeker nu we ons nog niet goed voelen. Thuis in ons eigen bed, onze eigen man weer zien... Om 8 uur staan we op. Veel te vroeg ( het is 1,5 uur rijden naar Cluj-Napoca en we moeten om 13.45 u boarden). Maar met ons huidig energielevel hebben we dat echt nodig. We hebben nog een klein stukje brood op met suiker en wat water. In meer hebben we nog geen zin. Uiteindelijk is het nog bijna 10 uur voor we vertrekken. De auto ligt onder de sneeuw en de voorruit is aan beide kanten bevroren (handig als je niks bij de hand hebt). Gelukkig is de weg niet glad en rijden we op ons gemakje naar Cluj-Napoca. 

Als we net het vliegveld binnenlopen komt er de mededeling dat het vliegtuig vertraging heeft. We vliegen nu om 15 uur ipv 14.15u. Gelukkig vinden we een plekje om te zitten. Dat is nu wat lastiger omdat ze aan het verbouwen zijn. Elizabeth zakt als een zoutzak op de stoel. Ik haal wat eten en drinken, we moeten nu echt wel wat eten anders gaan we onderuit. Het helpt en daar zijn we blij om. De tijd gaat nog aardig snel en kunnen we verder zonder problemen instappen. Nog even en dan zijn we thuis 😀.