Van alles en nog wat...

Na de ochtendopening en gebed gaan we na een bakje koffie uit elkaar. Irma en ik gaan eerst met Gina mee naar Sonia, een meisje wat in het sponsorproject zit. Ze is inmiddels 2,5 jaar en het gaat best goed met haar. Een tijdje geleden heeft ze in Bukarest een operatie gehad aan het slokdarm. Dat was best pittig. Ze hebben haar 20 dagen in het ziekenhuis gehouden uit voorzorg. De operatie had van 9 tot 18 uur geduurd... daarna hebben ze haar ruim 2 weken in een kunstmatige coma gehouden zodat ze niet alle slangen er uit zou trekken en haar lichaam ook de tijd kreeg om te herstellen. Haar moeder Joanna was er de hele tijd bij en heeft het best spannend gevonden. Toen ze haar wakker wilden maken, ging ze niet zelfstandig ademen. Nadat Joanna er voor gebeden heeft begon ze toch zelf te ademen. Ze ervaarde dat echt als een wonder. Sonia kan nu zachte voeding eten, maar zwaardere voeding gaat nu nog niet. Ze zal nog een keer geopereerd worden maar dat is wel een riskantere operatie dus proberen ze dat nog uit te stellen. Ze heeft nog steeds een PEG sonde om bijvoeding te krijgen. Ze krijgt een kadootje van de sponsor, ze was helemaal enthousiast! Ze vindt de kleding net zo mooi als de zakjes thee met bloemen er op en de kleding moet even later ook aan. Heerlijk om te zien.

Tegen half 12 gingen we richting Casa Ana. Er waren inmiddels al een paar kinderen, de rest gaan we halen in de wijk. Afgelopen maandag was er een meisje jarig dus nu vieren we dat met een chocolade boomstam (cake) met kaarsjes en samen zingen. Aan het eind krijgt ze nog een kadootje mee.

Anni laat een filmpje zien over advent, Adriana vertelt er wat over en stelt wat vragen. Ook hier vallen de kerstballen goed in de smaak. 

Omdat het hier de adventstijd ook aankomt mogen de kinderen de boel versieren. Het is een drukte van jewelste, van alles wordt versierd en van de boom is weinig groen meer te zien. De kerstliedjes staan aan (aardig hard 😉) maar het vergroot de feestvreugde. Dan is het speeltijd, sommigen spelen binnen, anderen fietsen buiten en 2 meisjes plakken nog wat plakdiamantjes op hun haar. Ze zien er prachtig uit...

Het eten (patat met kipnuggets en tomaat met komkommer) gaan er goed in. De klok wijst inmiddels 16.15 uur aan dus wordt het tijd om de kinderen naar huis te brengen. Moe stappen we daarna weer in de bus. 

Op de een of andere manier voelt het vanmiddag voor mij anders dan afgelopen dagen. Ik kom er niet goed achter waardoor dat komt. Alsof ik vandaag niet echt geraakt werd door de kinderen (terwijl we het wel gezellig hadden). Het enige wat ik kan bedenken is dat mijn hart misschien meer in Apalina ligt, of dat het komt doordat we niet bij het gezamenlijk gebed waren omdat we vanmiddag later aankwamen? Daar moet ik me nog maar eens goed op onderzoeken.

Thuis is het tijd voor een lekkere douche. Jonathan is vandaag voedselpakketten weg wezen brengen in allerlei dorpjes samen met Angela en nog een paar anderen. Ook hebben ze de verwarmingen in de kerk ontlucht, hout opgeruimd bij het kantoor en nog wat andere klusjes.

Martin en André zijn vanmiddag samen met de kinderen en leiding van Selah naar Targu Mures, de kinderen zijn vandaag vrij dus kunnen ze een dagje uit. Iets wat ze elk jaar voor kerst proberen te doen. Ze gaan heerlijk schaatsen en daarna met elkaar eten. Al snel komen er foto's binnen. Zo te zien hebben ze het goed naar hun zin!