Dag 12/ 13. Onze laatste dag in Roemenië tijdens deze werkvakantie en de terugreis

Vandaag is het onze laatste dag van deze werkvakantie in Roemenië. Omdat Ronald nu vakantie heeft, is er geen kerk voor de zigeuners. In september beginnen voor hun de kerkdiensten weer. 
Wij doen vandaag ook rustig aan. Aan het einde van de ochtend gaan we een stukje rijden, genieten van de natuur van Roemenië. We rijden vandaag richting Toplita. Een weg grotendeels langs de rivier Mures en slingert langzaam iets omhoog. We rijden noordwaarts en genieten van het uitzicht en de dorpjes waar we door heen rijden. Beboste bergen, vissende Roemenen in de rivier, oude vrouwtjes die potten en pannen verkopen aan de weg of op een bankje voor hun huisje zitten, ooievaars op hun nesten en paard en wagens die van alles vervoeren inclusief hele families. Het ene huisje ziet er schitterend uit, de volgende lijkt op instorten te staan... En de ene kerk na de andere, de een nog mooier dan de ander of ze zijn nog in aanbouw. Heel wat anders dan in Nederland. We zouden een restaurantje tegen moeten komen waar een paadje zou zijn om naar boven te kunnen lopen, maar we rijden er blijkbaar helemaal langs want na 1,5 uur rijden zijn we in Toplita terwijl dit restaurantje halverwege zou liggen. Na wat appen met Angela (zij werkt bij Phoneo) horen we idd dat we veel te ver zijn... Dus gaan we weer terug. Nu komen we het inderdaad tegen, het bord van het restaurant is alleen van deze kant te zien. Hier eten we wat voor we terug gaan naar Reghin. We willen een stukje lopen, maar helaas gaat het net regenen en zien we er maar vanaf. We maken nog wat foto's van de omgeving en rijden dan weer verder. Aan het eind van de middag zijn we weer terug in Reghin. Na het eten stappen we rond half elf in bed, we moeten er vannacht om half drie uit. Het is bijna 2 uur rijden naar Cluj-Napoca en in het donker zijn alle kuilen niet even goed te zien. Gelukkig komen we veilig aan op het vliegveld. Mooi op tijd. De beveiliging is duidelijk aanwezig vanwege meerdere (pogingen tot) aanslagen in andere landen. Na een rustige vliegreis komen we aan in België, waar we de rest van de reis naar huis vervolgen. We zijn weer thuis. Het voelt goed om weer thuis te zijn maar ook wel wat raar dat we niet meer hoeven te verven enz. Maar veel tijd om na te denken hebben we niet, morgen moeten we weer naar het werk. Gelukkig hebben de kinderen nog even vrij!