Dag 10. De laatste werkdag

 Vandaag de laatste loodjes. We starten met de laatste klusjes die we nog kunnen afmaken. Er wordt de laatste hand gelegd aan de muurschildering, de laatste lampen worden opgehangen en aangesloten en de verlichting getest. Alles werkt, alleen de lamp in de hal doet het niet. De aansluiting voor de schakelaar is nergens te vinden, dus daar moet nog naar gekeken worden door de bouwers. Maar alles wat gesausd moet worden is gesausd, alle deuren worden schoongemaakt want die zaten onder het cement (en niet zo'n beetje ook...). De rommel wordt opgeruimd zodat we het netjes achterlaten. Lonny de docente is erg blij met de muurschildering, ze heeft eigengebakken brownies (of zoiets) meegenomen. Die zijn voor vanavond! Na de lunch gaan we terug naar het pension om ons even op te frissen, Martin en Pascal blijven achter om de boel nog verder op te ruimen. De rest van de mannen doen de boodschappen en de vrouwen bereiden zich voor op de sieradenworkshop. We rijden langs kantoor om nog wat spulletjes op te halen. In Apalina zetten we alles klaar en dan gaan Sjanie en Alien de wijk in met Ramona  en Hoini om de vrouwen op te halen.  Zodra ik de straat in loop komt er een meisje op mij afgerend en geeft me een hand en laat me bijna niet meer los. Ik (Alien) ga samen met Ramona nog bij wat vrouwen naar binnen. Voor zover de huisjes aan de buitenkant er nog redelijk mooi en/of goed er uit zien, als je binnenkomt is de binnenkant vaak anders. Het zijn hier bijna allemaal 2 of 3 kamerwoningen, maar daar leven ze dan ook vaak met veel mensen in. In het ene huis met 2 kamers, leeft een gezin met oma, vader, moeder en 5 kinderen en misschien nog wel meer. Er moet eerst geknuffeld worden en de kinderen vliegen me allemaal om de nek, op een gegeven moment hangen er wel 4 of 5 aan mij. Er moeten natuurlijk foto's gemaakt worden en de moeder knuffelt me fijn. Ze was gisteren ook op de verwenmiddag en vond het leuk om mij weer te zien. Nu is er de discussie wie nu naar de middag komt, zij of haar oudere dochter. Ze willen allebei graag. Dat wordt dus halverwege de middag ruilen, want er moet op de kinderen gelet worden. De baby heeft geen luier om, nu maar hopen dat ie niet alles nat plast... In het andere huisje woont een moeder met kinderen, de vader zit net weer in de gevangenis. Het huisje is opgeknapt tijdens een project, en ziet er uit als een snoepjes woning aan de buitenkant. Roze hartjes op de buitenmuur, pilaren als zuurstokken en de kleur is verder ook roze. En dus echt roze! Binnen ziet de "hal" er redelijk uit, de middelste kamer is donker en er staat een houtkachel in. De derde kamer is de slaap- maar ook woonkamer denk ik. Er staat een groot 2 persoonsbed en een soort bedbank en wat wandkasten. Maar ook de tv. Op het bed ligt een baby te slapen (zonder luier) en een ouder meisje  (jaar of 8?) en er lopen nog wat kleine kinderen rond. Ze slapen dus met zijn allen op 1 kamer. En nu is het wachten op wat er komt. Al gauw druppelen de vrouwen binnen, de verhalen van gisteren waren al rondgegaan. Ook nu is het erg mooi weer dus moeten er eerst allerlei kleden gewassen worden, dus ook later in de middag loopt er nog regelmatig een vrouw binnen. Ook meerdere meisjes zitten te wachten, maar die moeten toch weer naar buiten, want anders zit het in no-time vol met kinderen. Helaas voor hun, maar nu is het voor de moeders en de oudere meisjes. Eerst wordt er een verhaal voorgelezen, daarna beginnen we met de workshop. Ze vinden het geweldig en zijn allemaal druk bezig. De een nog mooier dan de ander. We kunnen niet alles bijbenen, dus meerdere sluitinkjes eindigen als hangertje aan de armbanden of kettingen. Met als gevolg dat het op een andere manier vastgemaakt moet worden. En ja, dat is niet altijd stevig dus er rolt nog wel eens weer wat van het snoertje... Tegen 5 uur vertrekken ze getooid met allerlei armbanden en kettinkjes en oorbellen naar hun huisjes. Tegen het eind komen er nog wat oudere vrouwtjes binnen. Er is te weinig tijd om nog wat te maken, dus geven we ze de resten mee in een doosje. Ze zijn er dolgelukkig mee. Het was een heel andere middag, leuk om te doen. Her en der hadden we wel even leuke contacten met de vrouwen, maar wel veel vluchtiger. Gelukkig was dit de 2e middag, dus was de basis al gelegd. Na het opruimen gingen we naar het pension. Bijna tijd om het eten klaar te maken voor de bbq. Ilja en Angela komen vanavond ook mee eten. Gezellig. Na een heerlijke maaltijd maken we nog een paar groepsfoto's en sluiten we de dag af. We nemen afscheid van Leen, Lydia en Sjanie. Zij gaan vannacht weer terug naar Nederland. Gelukkig zien we ze snel weer terug. Het is zo mooi om zo samen bezig te zijn, samen iets op te bouwen, wat te betekenen voor andere mensen. Ook hebben we elkaar beter leren kennen, lief en leed gedeeld. En ook dat schept een band. Zo sluiten we de werkdagen in onze werkvakantie af... Wie weet wat we in de toekomst nog meer mogen doen. Het heeft iedereen aan het denken gezet. We mochten de aanwezigheid van God ervaren en Zijn liefde doorgeven, wat wil je nog meer...