Dag 9. Nog eventjes...

Vandaag zetten we bijna de laatste puntjes op de "i". Maar eerst gaat bijna de hele groep eerst even over de markt. Deze is er 1 keer per week in Reghin, de mensen komen dan uit de hele omgeving hier boodschappen doen. Er is wel variatie op de markt. Zo worden er veel eigen verbouwde groenten en fruit verkocht, maar ook gereedschap, fietsmaterialen en persoonlijke verzorging. Maar er staan ook diverse bankstellen te koop... Of we die niet wilden kopen... Sorry, dat gaat een beetje moeilijk in het vliegtuig;) Ook staan er mensen met zelfgemaakte bezems, zakken met losse graansoorten enz. Ook zien we zo nu en dan gehandicapte mensen die op de grond schuifelen of op een plankje rijden om te bedelen. Triest om te zien. Na een rondje markt waar we nog wat kopen voor de verwenmiddag en we vervolgens nog wat middageten bij de supermarkt halen, gaan ook wij naar het schooltje. Pascal en Leen zijn al druk bezig. De verlichting en contactdozen worden aangebracht en 's middags worden ook de verwarmingen geschilderd want die zagen er niet echt mooi meer uit. Het verf wat gehaald was in de bouwmarkten, blijkt echter niet crème te zijn volgens het blik, maar bijna kanariegeel. We hopen dat het nog wat bijtrekt! Ook zijn er inmiddels mannen van een bouwbedrijf gearriveerd om de binnendeuren te plaatsen. Dat gaat niet heel zachtzinnig, er moet dus best wel her en der weer wat bijgewerkt worden door ons... De dames gaan met de muurschildering bezig. Net een kippenhok. Na wat overleg zijn we het er toch over eens hoe we de ondergrond gaan maken. We hebben vandaag niet zo veel tijd, dus morgen moeten we de rest doen. Na het middageten vertrekken Lydia, Sjanie, Tabitha, Anneke en Alien naar het pension waar we worden opgewacht door 3 medewerkers van Phoneo. De communicatie schijnt wat anders gelopen dan de bedoeling was, dus moeten we nog alles op alles zetten om op tijd alles klaar te hebben staan. Maar het lukt en zo gaat een deel van ons team de wijk Apalina in om vrouwen te vragen of ze naar de workshop komen. Er blijkt al een jaar niets meer georganiseerd te zijn, terwijl er daarvoor bijna elke week er wel wat was. Het duurt even voordat ze dus wat vertrouwen hebben en de vrouwen mondjesmaat binnenlopen. Ongeveer 15 vrouwen komen er met wat kinderen. Van jong tot oud. Zelfs vlak voor het einde komen er nog wat vrouwen binnen schuifelen. We beginnen met kennismaking en gebed. Daarna begin ik met een presentatie over hygiene in het Engels wat door Ramona vertaalt wordt in het Roemeens. Met de beamer kan ik wat plaatjes laten zien. Vol aandacht wordt het gevolgd. We zijn benieuwd hoeveel er blijft hangen. Ook hebben we het over handhygiëne. En we passen het gelijk toe. We gaan allemaal onze handen wassen boven een bordje met zeep, waarna we dus wat thee kunnen drinken met een koekje er bij. Daarna gaan we allemaal handscrub maken, leuk om te doen. Ze zijn allemaal enthousiast. Zelfs kleintjes van 2 a 3 jaar doen vrolijk mee! Hierna krijgen ze allemaal een heerlijke handmassage van ons. De teamleden van Phoneo helpen mee. De mensen genieten er volop van, ook van de aandacht die ze krijgen. Na de handmassage worden de nagels door ons gelakt in de kleur die ze willen. En dan volgt wat hilariteit, want ze krijgen allemaal een gezichtsmasker. Met heuse komkommerschijfjes op de ogen. We beginnen met gezichtsmaskers uit zakjes, maar als ze zien dat de maskers uit de tube er veel dikker op zitten, willen ze allemaal de masker uit de tubes. Het is echt genieten! Van gezichts make up op doen komt het niet meer. Bovendien willen veel vrouwen het ook niet, want dan worden hun mannen jaloers en wordt het soms hardhandig verwijderd...Tussendoor horen we heel wat verhalen. En die zijn helaas lang niet altijd positief. Een moeder die er met haar dochter is, de dochter heeft haar kleinkind mee omdat haar dochter er vandoor is met een ander... Vrouwen die niet meer mogen werken van hun man en dus thuis zitten, een zwanger meisje van 17 die elk moment kan bevallen, alleenstaande moeders... We hopen ze op deze manier toch wat liefde mee te mogen geven. Ze zijn erg enthousiast en willen morgen terugkomen. Leuk om te horen! Tussendoor krijg ik nog vragen of ik ook een zalfje heb voor vlekken in het gezicht zodat het verholpen wordt (zwangerschaps/pigmentvlekken), koortslippen enz... Wat kunnen ze aan hoofdpijn doen (ze drinken veel te weinig). Net na 5 uur gaan ze weer naar huis, dan begint het harde werken weer voor hun. Wij gaan opruimen en dan op naar het pension. Vol verhalen en positieve ervaringen. Na het eten in restaurant Casablanca gaan we nog een ijsje eten op een terras en duiken dan ons bedje in. Vermoeid, maar wel voldaan. Tot morgen!