Jozef

Nou, wat een terugreis zeg! In eerste instantie verliep het best voorspoedig. Niet dat het een grote afstand was, want het grootste gedeelte tot aan de snelweg in Roemenië was door dorpjes heen enz.(circa 100 km in 2,5 uur). Daarna telden de km iets sneller af. Helaas alleen wel met een regelmatige storing van de oliedruk. Dit gebeurde in de loop van de dag steeds vaker en na kortere afstanden. Op een gegeven moment zelfs om de 15 km. En we hebben 3 uur voor de grens moeten wachten... waar we door 2 douanes werden gecontroleerd (op 2 meter afstand van elkaar). Gewone paspoortcontrole (2x) en autopapieren controle. Gelukkig kunnen we daarna wel door. Helaas beslist de auto dat we steeds vaker moeten stilstaan, op een gegeven moment na elke 15 km. Maar ondanks dat komen we er toch, om half 1 's nachts komen we in het hotel aan. Het hotel ziet er goed uit, de bedden ook. Helaas slapen sommigen toch niet heel geweldig. We besluiten iets later weg te gaan zodat we de ochtend iets rustiger kunnen starten. Tussen alle bedrijven door spelen we bingo. Tijdens deze reis hebben we ontdekt dat iedereen best wel wat uitspraken heeft die herhaalt worden. Dus dat was leuk om een bingo van te maken. Digitale kaarten gemaakt en met screenshots er van naar iedereen van de groep gestuurd en het strepen kon beginnen. Een leuke uitdaging om mensen die uitspraken weer te laten doen... we hebben trouwens nog niet besloten wat de prijs is als je bingo hebt 😜.

Na een eenvoudig maar heerlijk ontbijt gaan we op weg. De start is prima! Echter beginnen de 1e problemen na ongeveer anderhalf uur. Na dik 2 uur rijden en 3 stops vanwege de auto besluiten we de "ANWB" te bellen. Ze komen naar de parkeerplaats waar we staan. Kan wel 90 minuten duren... we wachten dus maar rustig af, picknicken met onze laatste restjes en bidden met elkaar.

Helaas scheiden hier onze wegen. Na 2 uur was de wegenwacht er nòg niet. Blijkt dat ze bij de wegenwacht van Duitsland de melding niet hadden doorgezet. 

Samen met André,  Rianne, Manouk, Loïs, Mika en ik (Alien) zetten we de reis voort. Na wat stops, een heeeeeleboel meligheid, discussies die geen discussies zijn, bellen met het thuisfront, lekker meezingen enz bereiken we Bergheim waar we Loïs en Mika heenbrengen, ze worden daar opgepikt door Erwin (hun vader). Zij gaan nog even lekker op vakantie. Wij moeten nog een stukje door met Jozef. Als alles goed gaat zijn we rond half 3 weer thuis (zo ongeveer). Dus zijn we nog bereleuke liedjes gaan zingen om te tijd op te vullen... uiteindelijk zijn Rianne en ik rond 2.45 uur thuis en rijdt André en Manouk nog door naar Gorinchem om de bus bij het verhuurbedrijf neer te zetten en haalt Gerben (vader van Manouk) hun op en brengt hij André thuis en neemt Manouk mee naar huis. We zijn God dankbaar dat we veilig thuis mochten komen.

Martin, Jonathan en Thom blijven nog een nacht in Oostenrijk. De auto is weggesleept en morgen moeten ze naar Passau met de taxi om daarvandaan met een huurauto verder naar huis te gaan. Jammer dat de reis zo gesplitst is, maar het is niet anders... Uiteindelijk komen ze zaterdag om 20.30 uur weer thuis. Dat was dus wel een hele lange terugreis!