Broers en zussen... Frați și surori...

Met een doof oor aan één kant wordt ik wakker. Vast een restant van de verkoudheid. Het voelt raar, en je hoort jezelf ook niet goed. Hopelijk trekt het snel bij. Al snel hoor ik muziek en zingen, ze zijn boven mij aan het oefenen voor de dienst. Niet vervelend zo!

Ik loop op mijn gemak naar boven, er druppelen al mensen naar binnen, ondanks dat het ruim een half uur van te voren is. De mensen begroeten elkaar vriendelijk. Her en der wordt er een hug gegeven terwijl ze genieten van een kopje koffie of thee met een koekje. Een opa stopt zijn kleinkind (tenminste, ik denk dat het zijn kleinkind is) een handjevol snoepjes in zijn zak. Het ventje glundert. Dan komt hij naar mij toe, groet me in het roemeens en ik krijg opeens een dikke smakkert op mijn wang. Mijn bril staat gelijk compleet scheef op mijn hoofd 😜. Hij begint te praten en wat ik er zo van begrijp is dat we broer en zus zijn in Jezus. En dat is zo... Je komt zo toch anders een kerk binnen... we hebben een mooie dienst met elkaar. Ronald gaat voor vandaag. Wat als je je geloof, je dromen of je visie bent verloren? Als de duivel je vertelt dat je bent wie je bent?  Kijk dan naar God. Hij zegt wie je bent in Hem. En dat is heel wat anders! Kijk naar Hem, vraag om Zijn leiding. Praat met Hem. Vrees geen kwaad want Hij is bij mij. En als Hij bij mij is wie is er dan tegen mij?

ik kan de hele preek natuurlijk na vertellen maar dat ga ik hier niet doen. Maar laten we met elkaar blijven bidden en strijden om Zijn Licht. Dat we mogen zien wie Hij is en niet wat wij van Hem maken... en ondertussen leer ik nog wat roemeense woorden door het zingen in het roemeens. Leuk!

Na de dienst wordt ik uitgenodigd om te komen eten bij Ronald en Pauline, samen met Ilja. Hun dochter komt ook ook met haar man en zoontje. Gezellig (nee, ik ga niet zeggen dat we weer hebben zitten kletsen... wat we wel hebben gedaan natuurlijk)

 Na het eten brengt Ilja mij terug naar de kerk. Nadat ik even met Martin heb bijgepraat, app ik Raymond. De arme man heeft helemaal alleen gezeten (oké,  deels samen met Mattei zijn huisgenoot). Of ik nog zin heb in een bakje thee. Welja, ik kom nog wel even. Hebben ze nog pizza ook. Ik val weer met mijn neus in de boter. Na een goed gesprek ga ik weer naar huis. Nu nog even dit afschrijven, nog even lezen en dan lekker slapen. En hopen dat mijn ene oor het weer doet morgen... welterusten!