Dag 7. Verven, sauzen, electra en kinderwerk

Vandaag gaan we weer vol goede moed verder waar we gisteren gebleven zijn. We hebben er allemaal veel zin in. Het schiet al zo lekker op! De mannen beginnen met het sauzen van de gangen en het trapgat (lekker klusje, niet geheel volgens de arbo, maar ik vrees dat we dat allemaal niet helemaal doen op het moment). Pascal gaat verder met de electra en de vrouwen gaan verder met de muurschildering. Na het tekenen van de tekeningen gaat nu het echte werk voor ons gevoel beginnen. En het wordt zo mooi! Lonny (de Roma docente) komt ook nog even helpen. Ook vandaag gaat het weer hard. De dag gaat zo snel voorbij... om half zes komen de laatsten weer in het pension en frissen we ons even op. Even relaxen en dan weer gezamenlijk naar het restaurant. We hebben gisteren een tiptop restaurant gevonden waar we nu weer gaan eten. We bestellen het eten vast van te voren, dan hoeven we niet zo lang meer te wachten. Helaas kunnen we nu niet buiten zitten. Het regent aardig maar gelukkig is het niet zo koud. Je begint het nu voorzichtig aan wel te merken dat we iets meer moe zijn dan vorige week... We zijn iets minder uitbundig aanwezig (vooruit, met vlagen dan...) en gaan 's avonds iets eerder naar onze kamers. Maar dat is ook geen wonder, we hebben het tempo er aardig in. Het is mooi om te zien hoe we als team al op elkaar ingesteld zijn. Ieder werkt op zijn of haar tempo, doet waar hij/zij goed in is en we zijn open naar elkaar. We hebben het goed met elkaar, hebben vaak tussendoor (soms diepgaande) gesprekken met elkaar. Het zal straks wel weer wennen zijn. En de tijd gaat hier veel te snel!

Tabitha over het kinderwerk: De tweede dag van het kinderkamp was ook alweer aangebroken. We gingen met het busje de kinderen ophalen. De kinderen stonden weer afwachtend en blij te wachten. Terwijl we in hun richting reden bleven ze maar zwaaien en onze namen roepen. De kinderen sprongen daarna snel in de bus. Er misten wel 2 kinderen die van hun ouders niet meer mochten komen, maar er waren ook weer 2 andere kinderen in de plek gekomen. Toen we bij het kinderkamp aankwamen gingen ze weer hun handen wassen en volgde de rest van het dagschema. Deze keer waren er ’s middags minder spelletjes omdat we aan het eind een speurtocht zouden doen.  Na het bijbelverhaal over het verloren schaap moesten de kinderen iets tekenen over het verhaal. Dit vonden sommigen toch wel moeilijk omdat ze dachten dat ze het niet konden. Na veel aanmoediging hadden alle kinderen mooie tekeningen gemaakt met schaapjes, herders en kruizen. Het zingen deze dag ging weer super en je kon duidelijk merken dat de kinderen van muziek houden. De kinderen waren weer fanatiek bezig geweest met de tekeningen, T-shirts en het schilderen op plankjes. Na het eten was het eindelijk tijd voor de speurtocht. De kinderen werden in groepjes met leiding bij het bos afgezet en moesten zoeken naar briefjes met woorden. De kinderen konden deze briefjes met woorden vinden door de lintjes op de bomen te volgen. Wanneer ze alle woorden gevonden hadden moesten ze er een zin van maken. Deze zin kwam uit het verhaal van de vorige dag en er stond: Laat de kinderen tot mij komen (in het Roemeens). Zodra alle groepjes weer bij elkaar waren gekomen kregen ze een nectarine en was het weer tijd om naar huis te gaan. Een aantal ouders en opa’s en oma’s stonden al op de kinderen te wachten en ontvingen hun enthousiast. We vonden dat deze dag erg mooi was en we vonden het weer super leuk om mee te maken. Je merkte echt dat de kinderen veel meer communiceerden dan de eerste dag en ze steeds aanhankelijker werden, je bouwt echt een band met de kinderen op.