Iets met paddestoelen of zo...

Vanmorgen eerst maar eens heerlijk uitslapen. Tenminste  wij tweetjes dan want de mannen zijn al vroeg op om in de zon de laatste wipkip in het beton te zetten. Nadat ze weer eerst beton hebben gehaald en zich weer een breuk hadden gesjouwd aan grote stenen uit de rivier om in het beton te doen. Dat vindt Paul beter en goedkoper dan een paar zakken grind. Dat was ook wel zo, alleen kost dat wel een stuk meer zweten. Bij Apalina hebben ze naast het vastzetten van de wipkip ook hun handen vol aan de kinderen die er op af komen. De glijbaan wordt al volop gebruikt, maar ze lopen ook mee naar binnen. En als je er 3 in de gaten hebt loopt de vierde met wat anders weg. De moeren zijn niet meer te vinden (zullen waarschijnlijk ergens verkocht worden?), broodjes verdwenen (het valt ook niet mee om dat te laten liggen als je met een lege maag moet rond lopen), stiften? geen idee...  Het valt niet mee. Rond 12 uur komen ze bezweet maar wel tevreden weer terug. Eerst maar even een kopje koffie met elkaar drinken in de eetzaal. Corina en ik zitten daar al gezellig te kletsen met Raymond en Arnoud (de man van Angela). Levensverhalen worden gedeeld, en herkenning is er over en weer. Ondertussen heb ik nog wat contact met wat artsen over de voeding voor het meisje, wat we het beste zouden kunnen geven. Zo wordt het langzamerhand wat duidelijker wat we zouden kunnen geven. Maandag besluiten we om verder te overleggen.

Ik haal nog snel even broodjes en melk in de winkel terwijl de mannen zich douchen. Vanmiddag gaan we gezellig met zijn viertjes naar Sovata, naar het (zoute) berenmeer, onderweg komen we nog mooie plekjes tegen die zeker een foto waard zijn. Eenmaal in Sovata heeft Corina helaas wat migraine, gelukkig heeft ze medicijnen  bij zich maar is daar wel moe van. Ze besluit om op een bankje te rusten en wij maken een rondje om het meer. Wat is het hier mooi. Ondanks het heerlijke weer is het niet erg druk dus genieten we extra. Wat zien we veel verschillende paddestoelen onderweg! Als we terug zijn bij Corina eten we eerst maar eens een ijsje en slenteren we langs de souvenirswinkels. Omdat we nog niet echt trek hebben besluiten we terug te rijden om in Reghin wat te gaan eten. Daar aangekomen zijn de eerste 3 restaurants dicht of hebben een besloten feest... gelukkig is restaurant Equinox wel open. Onze ervaringen zijn hier erg positief dus besluiten we hier te gaan eten. We zijn de enigen (op 1 iemand na die snel alles naar binnen werkt en weer weg is). We eten onze buik rond (broek op de vreethaak) want dat toetje... dat moet er nog wel in. Ik neem een Papanaşi want dat is zooooo lekker! Vind ik dan, want Martin vindt het niet lekker en Corina matig. Geeft niks, eet ik de rest 😀. Na nog een cappuccino verlossen we de ober maar van zijn plicht. 

We zitten nog even te kletsen in de slaapkamer maar de mannen houden het rond tienen voor gezien. Ze hebben ook hard gewerkt, dus ik begrijp het wel. Morgen kunnen ze gelukkig uitslapen, de kerkdienst begint om 11 uur ( best wel een lekkere tijd...).