Mijmeringen van een juf en mama/mama en juf

Verslag van donderdag 25 januari

Na een erg slechte nacht hijst Elizabeth zich uit bed. Ik voel me zo beroerd dat ik er de puf niet meer voor kan opbrengen. We lopen allebei al een paar dagen te snotteren maar waarschijnlijk volgen we de rest van het team... Elizabeth gaat het toch proberen vandaag. Eerst gezamenlijk stille tijd, vandaar gaat ze naar Selah.

Hieronder haar verslag:

Ik kan met de bus van Casa Ana meerijden naar Petelea (waar Casa Ana en Selah naast elkaar staan). Het heeft gesneeuwd dus dat levert uiteraard eerst een sneeuwballengevecht op voor we de bus in gaan. In de ochtend was net het busje van Selah kapot gegaan, gelukkig kon Narcis (💪) het repareren dus hoeven ze het busje van Casa Ana niet te lenen. De groep die bijna naar school moet heeft nog net even tijd om een schriftje te versieren met hun naam gemaakt van glitterstickers en stickertjes die ze kunnen versieren met diamond painting. Ze vinden het erg leuk en gaan geconcentreerd aan de slag. De leiding vindt het ook zo leuk dat ze mee gaan zitten doen. De tijd wordt bijna vergeten, gelukkig denkt Ruxandra nog op tijd aan het eten wat gekookt moet worden. Na het eten komt de groep die vanmorgen naar school is geweest. Ze gaan eerst eten, omdat ze niet allemaal tegelijk binnen komen, mogen de eersten spelen op de tablet (hier net zo populair als in Nederland) of met iets anders. Dan moet eerst het huiswerk gemaakt worden. Ik mag helpen bij het rekenen van Andrea, Ik vind het leuk om weer even juf te zijn, waarbij Andrea mij de cijfers van 1 tot en met 10 waarna we samen de plus en minsommen gaan maken. Het gaat nu dus een keertje twee kanten op. Andrea is een goede leerlinge en dat merk je dus ook hierin. Ondertussen krijgen de andere kinderen in groepjes begeleiding bij het huiswerk door Lomis, Sandy en Ruxandra. Als ze allemaal zo ver zijn, gaan we met ook aan de slag met de schriften en de diamond painting. De een heeft iets meer hulp nodig dan de ander, de leiding kon het al helemaal zelfstandig! Als Narcis arriveert wordt er nog even met sneeuwballen gegooid, tot Narcis een flinke bal in zijn oog krijgt. Wat mij opvalt is hoe de kinderen zich hier thuis voelen. Mooi om te zien. Terwijl de kids buitenspelen krijg ik een rondleiding in het gebouw van Selah door Sandy.

Omdat ik me niet fit voel ben ik blij dat het mij gelukt is om dit mee te maken maar wil ik ook graag naar bed. Dus dat is dan ook wat ik doe als ik weer in de kerk ben. 

En zo liggen we dus allebei in bed, al slapend en zuchtend komen we de dag door. Hopelijk voelen we ons dan een stuk beter.