Wat gaat de tijd toch snel

22 november 2021 - Reghin, Roemenië

Maandag, alweer ons laatste dagje in Reghin. Ook deze dag begon met gebed en stilstaan om Gods stem te horen. Zo goed om te horen wat Hij tot ons te zeggen heeft. Wat Hij voor plannen heeft met ons.

Samen met het team een bakje koffie gedronken op kantoor. Even bijkletsen of een knuffel geven waar nodig is 😀. Martin is vast begonnen met hout uit het voorraadhok te halen (sorry, ik hou van praten met anderen 😉) en in het hok bij de houtkachel te leggen. Ik help hem even sjouwen maar merk al snel dat ik geen grote vent ben, hahaha... even goed diep zuchten als Martin in de buurt is en ik màg niet eens meer helpen. Nu zag ik ook wel wat ☆☆☆, dus ik leg me er maar snel bij neer, ik ben tenslotte nog niet helemaal de oude.

Dan op naar het kantoor om sloffen op te halen zodat de kinderen in Selah en Casa Ana er niet alles onderbaggeren. Ook wordt er nog om wat kleding gevraagd dus dat kan gelijk die kant op. Als we net wegrijden komt er nog een vraag om winterjassen voor jongens, dus keren we gelijk weer om. En als we er dan toch zijn, kan Martin gelijk naar de thermostaat kijken. Wat heb ik toch een man met verstand van alles, ik ben zo trots op hem (en lang leve internet waar je soms de restjes kunt vinden wat je nog net niet weet).

Vervolgens op naar Selah, als we aankomen is Ashley 2 dingen tegelijk aan het doen, kinderen van eten voorzien en hamburgers bakken. Maar eigenlijk moesten de kinderen ook nog onder de douche. Er was echter weer geen warm water omdat de stroom was uitgevallen dus stonden er ondertussen ook nog pannen met water op het vuur. Martin en Narcis gingen het samen wel repareren. Ze kwam wel tot de ontdekking dat de stroomleverancier 220v op  de aarddraad had aangesloten (wat diegene ook telefonisch bevestigde want de bruine draad gaf kortsluiting ?!). In Nederland sluiten ze je hiervoor op, maar hier neem je dat aan en gebruik je de aardraad als voeding voor een deelkast. Wat als er stroom op de douchevloer was komen te staan… Niet bij nadenken dus ! Ogen dicht, vingers in de oren en schakelaars weer aan….  En tadaa… alles doet het weer.
Douchen gebeurt hier vaak op Selah, want stromend water hebben ze niet in Petelea en wassen is dus niet zo handig. Water halen ze in Petelea uit de rivier (als er water in staat), daar doen ze dan ook wel de was in en anders moeten ze water kopen. In Apalina hebben ze ook geen stromend water, daar halen ze water uit een wel.
Ik neem dus het hamburgers bakken over en samen met Joanna (dochter van Nathalie) maken we de broodjes af met kaas, tomaat en augurk en het liefst een dot ketchup en mayonaise. De kinderen smullen er van, sommigen hebben er aardig wat van op. Vandaar kunnen ze gelijk onder de douche. Narcis knipt de haren van sommige jongens zodat ze weer door een ringetje gehaald kunnen worden. Dan is het even tijd om te ontspannen. De kids spelen buiten met Martin verstoppertje, politie en boef, geweldig om te zien. Het is dikke pret.
Ashley heeft wat ramen meegenomen van haar huis die vervangen zijn. De kinderen tekenen eerst met zwarte verf iets wat met kerst te maken heeft (voor hun een kerstboom) en dan een flinke dot lijm er op zodat ze allemaal gekleurd vliegerpapier er op kunnen plakken. Zo worden het net glas in lood raampjes. De kinderen zijn super geconcentreerd bezig, er mag geen reepje glas meer te zien zijn. Zo zie je gelijk het verschil tussen deze kinderen en de kinderen die naar Casa Ana gaan. Dat zijn kinderen die nog veel meer de basis moeten leren, het vertrouwen en de basis van hoe je met elkaar omgaat. Die kinderen gaan over het algemeen niet naar school, alleen als ze zin hebben, als ze geen klusjes hebben om te doen en ze zich ook nog eens niet verslapen. Maar in hun gezin is er vaak ook niet de stabiliteit om naar school te gaan.
Als het knutselen af is, kunnen ze lekker buitenspelen en een aantal kinderen moeten nog wat huiswerk maken voor rekenen. Ashley helpt hun daarbij, de sommen zijn soms echt te moeilijk voor deze kinderen. Na een groepsfoto van de kinderen met hun kunstwerken hijsen we ze in de bus en worden ze door Ashley (samen met ons) vlakbij hun huis afgezet. Het was een heerlijke middag,  hebben er beiden (de kinderen ook volgens Ashley) van genoten.

We gaan nog even langs kantoor, daar zijn vandaag de pallets afgezet. We zetten alvast een paar dozen op de goede plek, halen de spiegel voor de bus er uit en wat lekkers voor het team en gaan samen met Ilja nog even uit eten. Ze hebben er fantastisch eten en zo'n heeeeeerlijke kokos smoothie 😍 ... mmmm. Daar lust ik er wel meer van! Oftewel, we genieten.

Eenmaal terug op onze kamer ruimen we de boel op en gaan we nog even relaxen met een kopje koffie. Verder moeten we nog even inchecken enz voor de vlucht. Wat is deze week toch snel gegaan. Veel te snel. We weten nu al dat we dit weer gaan missen...

Houtopslag in het kachelhokMartin is goed bezig!Mag ik een "posa" maken?Narcis knipt de jongensBroodje hamburger was lekkerDe mannenEen gekke kop trekken, best leukArmpje drukken, het blijven mannen 😉Poeh... Best zwaarMet 2 handen moet ik wel van Martin kunnen winnenYes, Remus heeft gewonnen!Martin is de "politia"Samen puzzelenMemo spelen is toch veel leuker zo... geen winnaars en geen verliezersDiepe concentratieIedereen is druk bezigAlleen de randen van iets tekenen en niet inkleuren.. Best moeilijkRoze... zo mooi!2 meisjes op hoge hakken 😀Trots!Mooi hè!Allemaal tegelijk de kunstwerken goed houden is best lastigMaar ook dat lukt!Op weg naar huisDaar lopen ze dan... op naar huisUitzicht vanaf Selah op een deel van het dorpOverzicht vanaf SelahBorzaska

Foto’s

3 Reacties

  1. Roelie:
    22 november 2021
    He wat is dit snel gegaan, ik kijk iedere dag uit naar je geweldige verhaal, nou ja die ga ik dus ook missen. Goeie en veilige reis terug.
  2. Ma:
    22 november 2021
    Het is snel gegaan maar hier wordt weer gewacht en dat is toch ook weer mooi om naar uit te kijken.veilige terugreis.liefs,groetjes en tot ziens
  3. Kees en Tuida.:
    23 november 2021
    Ja, ook in Roemenië is een week zo voorbij. Wij danken dat jullie tot zegen hebben mogen zijn, en bidden dat je alles wat meegemaakt ook weer op ene goede manier een plaatsje kan geven, want dat is ook wel nodig denken wij. Een hele goede terugreis toegewenst en tot snel. Liefs van Kees en Truida.