Zondag

Vanmorgen begon in alle rust... tot 8 uur want toen begonnen ze met de soundcheck in de kerk (dus recht boven ons). De dienst zou om 11 uur beginnen dus ze waren in ieder geval op tijd! Maar het was ook wel een mooie manier om zo wakker te worden met zulke mooie en herkenbare liederen. 

We konden nu dus echt op ons gemak in de eetzaal een geroosterd broodje met gemarmerde kaas uit Gouda. Dachten we... bij navraag aan André, onze vriend en kaaskenner, bleek het wel iets anders te liggen: het is kaas uit Tjechie, met een Nederlandse naam, geproduceerd door een Franse eigenaar. Hahaha, je moet er maar op komen. Maar we laten het wel bij dit ene pakje. 

Langzaam aan druppelden er mensen binnen. De eerste was er al een uur van te voren en dat was een tiener! Met een kopje koffie stond hij netjes te kloppen op de deur of hij naar binnen mocht. Er waren best wat zigeuners aanwezig. Ook jongeren en kinderen. Ouderen en jonge moeders van amper 20 of nog jonger met hun baby's aan de borst. Voor de dienst werd er koffie of thee en koekjes uitgedeeld. Dat ging er wel in. 

Na het gebed en zingen deed Pastor Delbert de preek nav Galaten 6:7  en Hosea 4:1-6. Hij vroeg ons om het volgende in te beelden: neem je eigen kind (of als je die niet hebt een jongere broer/zus/familielid) voor ogen en stel je voor dat diegene bedekt is met een sluier waardoor het niet goed ziet en hoort. Op de weg voor je kind staat een wild dier wat je kind wil verleiden en jij staat naast je kind. Je zou zo graag je kind willen waarschuwen omdat jij het gevaar ziet, maar het kan niet, je kunt ze niet waarschuwen. Je zou zo graag de bedekking weg willen nemen. Hoe radeloos zou je zijn als dat niet kan? Zou je niet alles over hebben om ze te behoeden? Zo graag wil God ook de jongeren (en alle anderen) bereiken om ze zo te behoeden voor het gevaar. Wat doen wij om onze jongeren en kinderen te beschermen, te waarschuwen, te vertellen waar het echt om draait? Zou dat geen prioriteit moeten zijn? Vanuit jouw relatie als ouder of mensen die om hun heen staan kun je nog invloed hebben op wie ze mogen zijn qua identiteit in Christus. Gebruiken we die relatie ook of laten wij het afweten?

Na deze indringende boodschap werd de dienst afgesloten en werd er her en der nog doorgepraat of gebeden voor jongeren die geraakt waren door de dienst. Met behulp van een taalapp konden we nog wat gesprekjes aanknopen met de gemeenteleden, wat ze erg waardeerden. Ook al was het soms nog best lastig om uit te leggen hoe de app werkte...

Na de dienst waren we uitgenodigd voor de lunch bij Rasmus en Laura, samen met Ilja en Anni. Mooie gespreken over wat onze highlights waren van afgelopen week, wat hun en onze gedachten waren over de projecten maar ook hoe dingen liepen.  Vervolgens gingen we door voor het diner bij Nathalie en haar kinderen. Na de soep en broodjes deden we nog even gezellig spelletjes met de kinderen dus dat was dolle pret voor ze. Aangezien het een open huis was gingen we op tijd terug omdat de kinderen anders wakker zouden worden van het praten. Morgen kunnen we gelukkig verder kletsen. Thuis hebben we nog even rustig gezeten en gaan bloggen of een spelletje op de telefoon gedaan. Voor morgen werden er nog wat afspraken gemaakt, het is de bedoeling dat we dan gaan helpen bij Selah. We hebben er weer zin in!