Dag 3. Bezoek aan het Roma dorp Petelea

Om 8 uur ontbijt en dus lekker op tijd bij het schooltje. Er is genoeg te doen! We starten vol goede moed. In 1 ruimte is er een andere groep vandaag bezig, met onze groep gaan we in de andere ruimtes aan de slag. Als het 13:00 uur is, hebben we 3 ruimtes helemaal gewit, in de douches de plafonds gedaan en beneden een lokaal alle muren. Verder op een aantal plekken de muren gestucd en geschuurd.
Na een welverdiende lunch frissen we ons even op in het pension en gaan we met Ilja en Pauline naar Petelea. We lopen door het dorp heen, en overal wordt Ilja met gejuich begroet. We worden omringd met kinderen die willen dat we foto's maken van hun. Het is heel indrukwekkend. Sommige huisjes zijn van steen, maar de meesten zijn van leem gemaakt en platen. De huisjes bestaan vaak uit 1 ruimte, waarin gekookt, maar ook geslapen wordt. Een soort bank, waar op geslapen wordt. Bij 1 vrouw maken we wat foto's binnen, ze hoopt dat we een nieuw huisje voor hun bouwen. De gaten zitten in de vloer en muren, soms komen de slangen naar binnen en als het regent wordt het soms binnen nat.
Veel kinderen lopen op blote voeten, half of helemaal naakt. We zien meerdere kinderen die voor hun jongere broertjes en zusjes moeten zorgen. Een meisje van 8 die voor een broertje van 2 maanden en nog meerdere broertjes en zusjes zorgt. Ze zorgt elke dag voor hun, de ouders zijn er soms wel, maar ook dan moet ze vaak zelf voor hun zorgen. Meisjes van 14 die al getrouwd zijn en achter elkaar kinderen krijgen. Of als de ouders voor werk weg zijn binnen 2 maanden getrouwd zijn. Voor de ouders dan iets wat ze dus ook nog niets wisten. Dat wij er komen is voor hun een hele happening, normaal is er niets te doen bij hun.
Bij een ander huisje worden we naar binnen geroepen. De man vraagt of we voor zijn moeder willen bidden want ze is ziek. Na een gebed gaan we weer verder
Wat een verschil met onze welvaart! Het geeft genoeg stof tot nadenken. Terug bij de auto's blijken de wieldopjes er af te zijn, maar gelukkig zijn ze niet leeg! Op de terugweg gaan we nog even langs het schooltje. In het pension hebben we nog even rust, zo meteen staat het eten weer klaar (wat een luxe...). Tijdens het eten, waarbij Ilja ook aanwezig is, hebben we het nog even over de komende dagen, waaronder de verwenmiddag en de workshop sieraden maken voor de zigeunermoeders uit de zigeunerwijk Apelina. Ze geeft nog even door dat ze ongeveer 50 vrouwen verwachten per middag... Oeps, dat is dus wat meer dan we verwacht hadden! Dat betekent dus nog even nadenken over hoe we dat gaan doen ;) maar het zal vast wel goed komen. Gewoon even brainstormen dus. Op de terugweg borrelen er al allerlei ideeën door mijn hoofd. Na een ijsje bij een restaurant praten we op ons terrasje nog even over de dag.