Efthalou dag: 9

Met hevig geklingel en geblaat worden we door schapen gewekt rond half 7/kwart voor 7. Er zijn vannacht geen bootjes aangekomen, dus is het op het geblaat en geklingel na rustig in het kamp. Op zich goed geslapen, en geen last gehad van de kou (met een deken en slaapzak op de stretcher, en dan jezelf nog weer gewikkeld onder en in 2 UNHCR dekens en een los dekentje... Met kleren aan. En dan te bedenken dat vluchtelingen als het goed is 1 deken van de UNHCR hebben, misschien meer, en geen strechter en dan op de grond liggen. En ook nog vaak in de open lucht. Geen heaters... Samen met Tom naar de planning gekeken, omdat er nog te veel vraagstukken zijn. Eerst maar ontbijten in het hotel, ondertussen is het namelijk al half tien. De rommel opruimen en dan weer naar het kamp. Lette, de medische coördinator vraagt of ik 's middags tijd heb om samen met haar naar de planning te kijken. Na 2 uur puzzelen is de planning tot en met maandag klaar. Het zit nu zo in elkaar dat we ook nog de mogelijkheid hebben om 1 verpleegkundige nachtdiensten te laten doen in kamp Moria en 1 bij lighthouse Korakas. Nu kijken hoe lang deze planning stand houdt;) Hierna weer de dirt road op, waar ondertussen door Hans Elias en Henk een heuse bank van pallets is gebouwd (!) en mij daarna luxe naar het hotel laten rijden door een lid van het fieldteam: Henk, mijn (aangetrouwde) neef. Geweldig zo'n privé chauffeur. Bedankt Henk! Na de meetings en een afscheid van Marleen (ik ga je missen!) gaan we eten bij Hamam. De gerechten smaken wel goed, maar als je dus een hoofdgerecht besteld zoals octopus, dan krijg je dus ook alleen octopus... Hahaha. En de ene salade is heel klein en de volgende is mega groot. Al met al een rustige dag. Ik geloof dat er 1 bootje is opgepikt. En dat terwijl het weer vandaag eigenlijk heel goed is. Er is echt geen pijl op te trekken.