Je hebt fout en heel echt fout maar ook... wat moois

Vanmorgen lekker uitgerust wakker geworden, kan ook bijna niet anders want Roelie had weinig geslapen. Blijkbaar is het de een of de ander.

Na een ontbijtje gebeden met elkaar om bescherming, voor het team, voor aanvallen van het duister en gebeden of we volgens Gods plan bidden. Ook werd er specifiek gebeden voor Jorrit en Ellen. Om zekerheid en kracht, dat ze sterk mochten blijven en de taken die voor hun weggelegd waren samen mochten oppakken. Mooi om zo om elkaar heen te staan. 

Op ons gemak een kopje koffie gedronken en gekletst met elkaar. Ilja had besloten om alle mannen vandaag wat anders te laten doen

 Lekker dan, zit je zomaar opeens zonder mankracht! De mannen moesten de busjes opnieuw bestickeren voor ze naar de grens gaan anders levert dat problemen op en er moesten andere nummerplaten op. (Alsof wij vrouwen dat niet kunnen... hoezo feministisch, hahaha).

Dus wij met de vrouwen naar het depot. O ja, en met Erik (sorry Erik) want met zoveel man met de auto's bezig zijn is ook niet handig. Nadat de vrachtwagentjes er uit waren alle tafeltjes weer klaar gezet en aan de slag. Muziek aan en genieten in het zonnetje. Het begint al lekker op te schieten. Tijdens de cappuccino pauze (met een lekkere donut erbij) ontdekken we 2 hele leuke oorwarmers. Zo schattig. Daar moet natuurlijk een leuke foto van gemaakt worden. Dus Erik en ik met die dingen op. Roelie maakt de foto maar vindt dat dat we naar elkaar moeten kijken. Wat dus een hele foute foto oplevert 😀 ☺. We hebben dus wel wat uit te leggen straks 😜. Al lachend maar weer verder aan de slag. Even later komt Esther weer terug die ook een schattige oorwarmers vindt (foto!). En wij hebben mazzel dat Erik er is. Gisteren hadden we namelijk in een lollige bui beloofd dat Erik een rok aan kreeg (lang en onzinnig verhaal, maar goed, wat je beloofd hebt moet je ook doen). Gisteren hadden we geen passende rok gevonden, dus vandaag gaat de zoektocht verder. En laten we vandaag toch die rok vinden! Onder protest trekt hij hem aan en heeft er toch wel een uurtje ofzo mee rond gelopen. Wij dikke lol. Een foto waard dus. Een echte fotodag wat dat betreft. Of het nou vermoeidheid is of dat we wat uitgelatener worden of wat dan ook, vandaag valt Roelie voor de tweede keer in de zakken met kleding we ook Esmee doet een goede poging, door op de stapel te willen klimmen. Ze wil namelijk niet ergens wat onderuit trekken en de hele stapel over zich heen krijgen. Wat dus niet lukt want ze zakt weer naar beneden en zit toch wel een beetje vast. Ook een fotomomentje waard... gaat toch best goed vandaag!?

We krijgen de vraag van Ilja of Roelie, Esmee, Esther en ik of we mee willen naar een huiskring in Petelea. Esther blijft liever bij Sonja want die vindt het helemaal niet leuk dat ze er elke keer niet is. Dat wordt dus op tijd opruimen en op tijd eten. Erik heeft wel zin in pizza, de rest ook dus bedenken we dat we wel wat kunnen bestellen. Drie meter pizza, dat zou genoeg moeten zijn. Online bestellen we het met de vraag (in het Engels) of het om kwart voor 5 bezorgd kan worden. Nu maar hopen dat het goed komt. Even daarvoor zijn we thuis en ja hoor net voor 5 uur komt de pizzakoerier er aan. Met 3 meter pizza en 3 cola en 3 sausjes (dat krijg je er dus blijkbaar bij). We roepen iedereen aan tafel, Svetlana twijfelt of ze mee eet maar als ze ziet dat alle kinderen ook aanschuiven komt ze zelf ook. Ik denk dat ze zich schaamt dat de kinderen de eerste keer niet zo goed mee aten. Al gauw komen we tot de conclusie dat  de drie meter pizza wel een beetje veel is en aangezien er nog mensen van het team rondlopen nodigen we die ook maar uit. Dat hoeven we maar 1 keer te vragen en al gauw smikkelt iedereen mee. Zo gezellig. Ik kan hier zo van genieten. Slavik, de jongste begint te rommelen aan de doos met een plastic mes. En ach, laat ik eens gek doen, ik doe mee. We beginnen te snijden in de doos, Esmee die het mes van hem wil afpakken omdat het niet de bedoeling is dat er in de dozen gesneden wordt is toch we wat verbaasd dat het van mij mag. Blijkbaar kom ik toch streng over... we snijden een huisje uit met een deur die open kan. Hij pakt de kleurpotloden er bij en gaat nadat hij er heel veel in prikt met de potloden  het huisje kleuren. Heerlijk met zo'n knulletje op schoot! 

Ondertussen zijn Ilja, Narcis, Delbert en Becky er ook en stappen we in het busje naar Petelea. In Petelea komen we langs een huisje met een grote tuin en een soort van parkeerplek onder het huis. Het team zou dit huis graag willen kopen vanwege de ruimte om daar een kerk van te maken en een plek om bij elkaar te komen. Wat zou dat mooi zijn! Dus als er nog sponsors zijn, dan graag! We hebben in het huisje van Veronica huiskring. Het wordt al een beetje schemerig. Binnen wordt het dus al wat donkerder. Het licht doet het niet (een peertje aan het plafond) want doordat het vanaf vanmiddag meer waait doet de stroom het niet. Langzaam druppelen er mensen binnen.  Gedurende de avond lopen er wel een paar in en weer uit maar kom en ze ook weer terug. Opeens doet de lamp het weer maar dat is maar voor heel even. De man van Veronica komt een kaars brengen, zo hebben we toch wat licht. We zingen eerst wat liedjes, daarna vertelt Delbert over Colossenzen 1. Het gaat over het aanbidden van God, hoe het in de hemel gaat, hoe wij het doen en wat er over in de bijbel staat. Dat het geen religieuze activiteit is maar iets van het hart en de Heilige Geest. Met de zaklamp van mijn telefoon licht ik bij. Dan kan hij toch voorlezen . Narcis vertaalt het. Ook vertelt Delbert dat er komende zondag gedoopt wordt dus dat mensen die dat ook willen zich kunnen aanmelden. Hij legt uit wat het dopen betekent, vergelijkt het met een belofte bij een huwelijk. Twee vrouwen uit deze groep hebben zich al laten dopen (er zitten inmiddels bijna 30 mensen in het kamertje en de keuken ernaast, vrouwen, kinderen en ook een paar mannen). Zo bijzonder om te zien dat er zoveel mensen komen, van groot tot klein! Dan is dat bij ons toch wel wat anders... en de kleintjes zitten best stil. Soms gaat er wel een telefoon af en nemen ze op, maar na een ssst zetten ze het ook wel weer uit.  Aan het eind zingen we nog wat. Agnes (1 van de gedoopte vrouwen) heeft een mooi lied op haar mobiel dus die luisteren we af. Dan heeft iemand anders er ook één, een meisje is  een boxje wezen halen en sluit die aan via bluetooth (tijdens het zingen en hoor je dus hardop dat de speaker zich verbindt 😜). Het kan allemaal. Als het is afgelopen blijven veel nog hangen, willen ze dat Delbert voor 1 van de kinderen bidt, wordt er een knuffel gehaald bij Becky en overlegd met Ilja. Ik raak aan de praat met Aline en Andrea die beiden een heel klein beetje Engels praten. Leuk om zo even contact te hebben. Omdat één van de vrouwen vraagt of we willen bidden voor haar vader gaan we daarheen. De man heeft 2 geamputeerde benen en de wond wil niet echt genezen door infecties en is er meerdere keren van een been stuk afgehaald. Gelukkig komt er 2 x per week iemand voor de wondzorg. Delbert bidt voor de man om genezing. Tijdens het gebed voel je de aanwezigheid van de Heilige Geest. 

Na het afscheid stappen we weer in het busje op weg naar huis. Daar drinken we nog een bakje cappuccino met Erik en een stukje roemeense koek. De jongens willen ook een stukje. Maar al gauw komt Svetlana de jongens roepen. Ze moeten naar bed. Ook Alina moet er aan geloven dat ze om kwart voor 9 naar bed moet. Onder heel duidelijk protest gaat ze uiteindelijk mee. Hoofdschuddend loopt Svetlana er achter aan. Het gaat blijkbaar overal het zelfde. Even hierna taaien wij ook af. De blog schrijven en dan lekker ons nestje in. Morgen uitslapen want het team heeft een vergadering (joehoe).  Dus pas om half 10 klaar zijn, wat wil je nog meer.