Van een high cappuccino en een afscheid

Wat heb ik lekker geslapen! Ik check mijn app even... het eerste wat ik lees is: "iemand nog een geweer bij zich dan kan ik die hond afschieten". Ik laat ivm de privacy de naam maar even achterwege 😜, maar blijkbaar had de hond die zat te blaffen toen we gingen slapen rond 23 uur, nog steeds zat te blaffen rond half drie. Er waren er meerdere die er goed last van hadden gehad. 

Op ons gemak aan het ontbijt, de mannen komen er bij zitten samen met Saskia en Gideon. Ze maken de papieren in orde voor de reis naar de grens toe. Alles moet helemaal kloppen, inclusief de lijsten van wat er in de vrachtwagens en het busje zit. Ze hebben er zin in, dit was waar ze voor kwamen. Alleen de autopapieren om de grens over te komen moeten nog komen, maar dat komt rond 13 uur. Roelie, Esther en ik gaan vast naar het depot, er is nog zat te doen. Esmee gaat dingen regelen voor het gezin. 

Om 11 uur hebben we toch echt wel zin in een bakje cappuccino. Blijkt dat we wel heet water mee hebben en de zakjes cappuccino maar dus geen bekers. Handig! Dus we zoeken de spullen maar eens wat er in het depot staat en we komen 1 mok tegen en zowaar 2 wijnglazen. Dat wordt dus een high cappuccino! Weer eens wat anders, hahaha. Maar het smaakt wel goed. Daarna moeten Roelie en Esther toch echt naar wc dus blij ik achter. Even later komt Roelie terug, Esther gaat met Esmee en Svetlana en de kids sportschoenen kopen voor school.

De mannen komen er aan om de andere vrachtwagen te halen. Ze zetten de route er in en nemen we afscheid. Als het goed is komen ze maandag weer terug. We wensen ze een goede reis en Gods zegen. We zwaaien ze uit. We zullen ze gaan missen!

We zijn lekker bezig en er komt nu aardig zicht op. Het gaat ergens op lijken. We krijgen trek maar willen eigenlijk niet de tijd er voor nemen. Nog 1 zak, dan gaan we eten... maar 3 zakken later zeggen we dat nog steeds. Tegen 14 uur gaan we toch maar even eten. Zo leuk om te zien dat het nu op gaat schieten. We eten snel en gaanbweer aan de slag. Vanavond eten we bij Gina waar we veel zin in hebben, maar eigenlijk willen we nog niet weg. We vragen of we een uurtje later kunnen komen en dat kan. Rond drie uur moeten we wel een plan bedenken hoe we al het gesorteerde weer binnen zetten. Elke keer alles blijven verplaatsen hebben we ook weinig zin in. Dus gaan we het een en ander een beetje verplaatsen waarbij we soms halverwege er achter komen dat het niet veel uitmaakt 😜. Uiteindelijk hebben we een redelijk plan wat voor nu voldoet. Esmee komt ons ophalen om 16.45 u. Onderweg horen we dat Raymond en Gerrit autopech hebben gekregen en dat ze best wel even moeten wachten voordat er iemand is om te helpen. Reinier heeft het gereedschap in de auto maar neemt zijn telefoon niet op en merkt ook het seinen van Erik niet. Hopelijk krijgen ze snel hulp. Gerrit voelt zich niet zo lekker, dus dat is wel vervelend.

Eenmaal thuis gaan we eerst lekker douchen. Wat een zwart komt er vanaf (de kleding is stoffig maar in en buiten het depot ook en heel fijn donker zand). Lekkere stofnesten in ons haar.. We dachten dat we aardig bruin waren geworden! Nou ja, het zij zo. We doen de was in de wasmachine en gaan naar Gina. 

Wat is het fijn om haar weer te zien en te spreken. Ze heeft een heerlijke curry gekookt met als afsluiting koffie en een taartje. Het is (tot haar grote spijt) nog een beetje bevroren. Maar ach, het is heerlijk en nu gewoon een soort van ijscake. Heerlijk toch?!! Uiteindelijk gaan we weer richting de kerk. Daar kletsen we nog even met Esther en Esmee en maken plannetjes voor morgen. Gerrit blijkt toch echt niet lekker te zijn. Vervelend dat hij dan zo moet rijden en straks overdag alleen zit. Hopelijk knapt hij snel op. En hopelijk zijn ze er nu bijna. Erik is al wel veilig aangekomen. 

Dan op naar de slaapkamer en onze blogs schrijven. De dag zit er weer op. Tot morgen!

Note: de mannen zijn om 22 uur (plaatselijke tijd) veilig aangekomen.