Pannenkoeken met...

Lekker geslapen vannacht, alleen kwam ik er achter dat ik gisteravond mijn medicijnen vergeten was in te nemen... dus nu maar ingenomen. En dat merk ik wel want de rest van de morgen ben ik wel wat duffer.

De dienst begint vanmorgen met weer heerlijk zingen. Dankzij een vertaalapp weet ik wat ik zing of probeer mee te zingen in het roemeens. Delbert leidt de dienst vanmorgen en heeft het over het gebed. Tijdens deze dienst worden er ook 2 roma vrouwen gedoopt (zie ook de video). Bijzonder om hier mee te maken. Svetlana ziet het nog niet zitten om gedoopt te worden maar ze wil wel graag vooraan zitten om het mee te maken en goed te kunnen zien. Hopelijk volgt zij ook gauw. Delbert vertelt de gemeente dat zij en Alina hun hart aan Jezus hebben gegeven, de gemeente is er erg blij mee, wat ze laten merken met applaus. Na de dienst blijkt dat ze meeleven met Svetlana en haar gezin, diverse mensen hebben eten voor hun meegenomen. Van het weinige wat ze hebben geven ze ook nog aan anderen. Daar kunnen we gerust een voorbeeld aan nemen. 

Na de dienst gaan Roelie en ik mee met Nathalie en eten daar een hapje mee. Gezellig zo met elkaar. Jonathan wil erg graag een spel doen, dus we doen een elektronisch spelletje monopoly. Hij is zo enthousiast en wil zoveel met ons gaan doen dat hij zichzelf eigenlijk niet de tijd gunt om te genieten van het moment. We krijgen een heuse rondleiding door het huis en showt zijn kunsten op de trampoline en aan de ringen. Knap hoor!

Aan het eind van de middag lopen we via een andere route terug. We eten wat restjes van afgelopen week. Raymond en Reinier appen dat ze terugkomen naar Reghin, ze kunnen daar op dit moment niets doen. Jammer voor hun, maar eigenlijk wel gezellig dat ze straks weer hier zijn. Erik komt morgen terug met Gideon en Saskia. 

Na het eten gaan we lekker knutselen met de kinderen en Svetlana, Esther, Esme en Gerrit. Het is echt gezellig. Ik besluit een pannenkoek te maken, die hadden ze vanmiddag gebakken. Roelie zag het me maken en bedacht dat ze toch ook nog wel trek had in zo'n pannenkoek. Lekker, een koude pannenkoek met boter en suiker. Tenminste, dat dacht ik. Bij de eerste hap bleek dat het geen suiker was maar zout... ieuw, wat is dàt vies. Roelie zat ook al met een vies gezicht te kijken. Het er af schrapen hielp niet echt ondanks een extra laag suiker. Dus maar een nieuwe pannenkoek gebakken. Dat smaakte een stuk beter!

Later op de avond komen de mannen terug en vertellen ze wat ze hebben meegemaakt. Dat het echt triest was om de mensen in rijen voor de grensovergang te zien staan... het brak hun hart. Nu even afwachten voor hun of ze weer erheen kunnen. Morgen komen ze waarschijnlijk ons helpen. Wij zijn er in ieder geval blij mee. We rommelen nog wat in de eetzaal en gaan ook dan naar onze kamers. Morgen weer een nieuwe dag!