Klusdag 2

Na een flinke nacht van 11(!) uur voel ik mij een stuk uitgeruster. Na mijn ontbijt schuif ik nog even bij het gebedsuur boven in de kerk. Eigenlijk te kort nog om echt tot stilte te komen, van alles gaat nog door mijn hoofd. Maar wel goed om aanwezig te zijn. Om 9 uur vertrekken Paul, Nicolai en ik naar het huis van Ilja. Ilja is al aanwezig, al helemaal in de startblokken. We beginnen met beton maken, ik put emmers water uit de put (met een opstapje er naast kan ik tenminste goed bij de zwengel komen 😜), ilja schept met Paul het zand en mortel in de bak en ik doe het water erbij. Nicolai maakt eerst walletjes in de kamer die wat steviger zijn, dan kan straks de rest wat iets minder dik is er tussen. Tussendoor zoek ik wat extra klusjes. Spijkers verwijderen uit houten stammetjes die tegen de muur moeten komen, beetje puin ruimen... als we beginnen met het dunnere beton ga ik beginnen met het beitsen van de schutting. Er staat best een koude wind, dat maakt het iets minder prettig. De beits is lobbig en naarmate ik vorder wordt het steeds dikker, net pasta. Zo is het geen doen meer. We besluiten dat ik weer ga helpen bij het beton maken. Na de lunchweer verder. Het schiet al lekker op! De mannen en Ilja werken stug door. Je merkt toch dat de mannen wel wat spierkracht hebben, ze lijken met gemak al die kruiwagens te verslepen (ook nog een trapje op). Ik doe ze het niet na. Ik liet al 1 kruiwagen omkiepen toen deze gevuld werd en ik met de rand net tegen de draaiende  betonmolen kwam. Oeps... gelukkig was het meeste te redden, de restjes hebben we gebruikt om de gaten rondom de put te dichten. Toch nog goed bezig geweest. Ik merk echt wel dat ik geen 20 meer ben...

Ondertussen trekt de lucht weer wat open en neemt de wind af. Zal ik toch nog een poging wagen om te gaan beitsen? Ilja heeft een nieuw blik meegenomen, misschien is het andere blik niet goed gemengd of komt het echt door de temperatuur, maar wat een verschil is dit! Zo gaat het echt een stuk makkelijker. Rond vier uur houden we het voor gezien. De vloer is af, het beitswerk aan de straatkant schiet al een heel eind op. Ik heb geen puf meer voor een foto, die komt dus nog. Thuis kleed ik me om, ga nog even relaxen. Om half 6 haalt Ilja mij op, we gaan bij TED eten. Borsoska... lekker hoor. Maar veel te veel. Ik neem het restje mee, makkelijk voor morgen. Gezellig om zo even de tijd te hebben voor elkaar, de gespreksonderwerpen gaan van hot naar her maar dat maakt niet uit. Als ik weer thuis ben, begin ik aan mijn reisblog. Straks nog even bellen met het thuisfront en dan vind ik het wel weer welletjes voor vandaag.